# 2 Harry

Okej. Łapcie Harrego. Następny będzie z Lou.
_________________________________________________________________________________

`Idziesz na tą imprezę dzisiaj do Kaśki?` - napisała moja najlepsza przyjaciółka Blanka. `Jasne. A kto będzie ? `. `Nie wiem dokładnie, ale mają przyjść ci chłopcy, co założyli zespół One Direction.` Nawet nie wiem o kim ona mówi. `Może przyjść ze mną Kamil?` - Kamil to mój chłopak. Jesteśmy razem od pół roku. `Jasne.` `O której mamy przyjść?` `O 19.`. Dobra mam jeszcze 4h. Przygotowałam się. Kamil właśnie podjechał pod moje mieszkanie.
- Cześć Skarbie.
- Cześć. - przywitaliśmy się i pojechaliśmy.
-[T.I] Jak miło Cię widzieć. - powiedziała Kaśka.
-Ciebie też.
-Poznaj Louisa, Liama, Nialla, Zayna i Harrego.
- Z Louisem się znam i chyba nawet za dobrze.
- Jak to? - zapytała Kaśka.

- Chodziliśmy razem 3 miesiące.
- To prawda? - zapytał chłopak o kręconych włosach, chyba na imię ma Harry.
- Niestety tak. - powiedział Louis.
- Tobie zawsze trafiają się niezłe laski. - powiedział Zayn.
Harry ciągle się do mnie uśmiechał. Skończyliśmy rozmowę i chłopcy poszli zagrać swój nowy numer... Po głowie chodziły mi słowa refrenu : Up all night Like this, all night, hey ! Impreza rozkręcała się powoli, ale tak o 24 gdy już prawie wszyscy (oprócz mnie i chłopaków 1D) byli pijani, nastąpiła dla mnie najgorsza chwila w życiu. Chciałam odciągnąć Kamila od alkoholu, a on uderzył mnie w twarz. Z nosa i wargi poleciała mi krew.
- Dlaczego to zrobiłeś ?! - wykrzyknęłam, a wszyscy ucichli.
- Bo jesteś zdzirą ! - wykrzyczał mi w twarz i znowu mnie uderzył. Tą sytuację zauważył Harry. Podszedł do Kamila i strzelił mu prosto w twarz.
- Nigdy nie wyzywaj dziewczyn w mojej obecności ! - wykrzyczał do Kamila.
- Nie musiałeś tego robić. - powiedziałam. Przyszli pozostali chłopcy z zespołu.
- Co tu się stało ? - zapytał Louis. Chciałam mu odpowiedzieć, ale Harry mnie uprzedził.
- Ten typ pobił [T.I] i zwyzywał ją od zdzir.
- Jedziemy do domu. - powiedział Louis. Przeprowadziłaś się ?
- Wiesz dobrze, że u mnie z kasą jest krucho. - powiedziałam
- To w końcu tak czy nie? - zapytał Louis.
- Nie. Ale Kamil ma dwa klucze do mojego mieszkania.
- To jedziesz do nas. - powiedział Harry.
- Nie. Chłopaki pewnie mają coś przeciwko.
- Chyba jesteś chora. - powiedział Zayn.
- Jedziemy. Ja prowadzę! - wykrzyknął Niall. Po 15 min dojechaliśmy do ich mieszkania.
- Gdzie jest łazienka? -zapytałam.
- Chodź zaprowadzę Cię. A wy zróbcie jej kolację. - powiedział Harry i ruszyliśmy do łazienki. Harry pomógł mi zdjąć zakrwawione ciuchy, przygotował mi kąpiel. Umył mi włosy, rozczesał je, zrobił mi porządny masaż.
- Dziękuję. - powiedziałam i pocałowałam go w usta. Na jego twarzy pojawiło się zmieszanie.
- Przepraszam nie powinnam.
- Nic nie szkodzi. To było cudowne uczucie. Przyniosę Ci jakieś ubrania. - powiedział i zniknął w swoim pokoju. Nigdy nie spotkałam takiego chłopaka, który przygotował mi kąpiel. Usłyszałam delikatne pukanie do drzwi.
- Mogę wejść ? - zapytał Louis.
- Nie jestem ubrana. - powiedziałam.
- Nie pierwszy raz Cię będę widział nago. - Naszą rozmowę przerwał Harry.
- To ja. Przyniosłem ciuchy.
- Wejdź. - powiedziałam. Podał mi bawełnianą bluzkę i swoje bokserki. Zobaczył moją minę.
- Nie miałem nic innego.
- Przecież nic nie mówię. - Ubrałam się. - Jeszcze raz dziękuję.
- Nie ma za co.
-Właśnie że jest. - Podszedł do mnie i mnie przytulił.
- Chodź zjesz coś. - Zeszliśmy na dół.
- No nie wierzę. To są ulubione bokserki Harrego. - powiedział Liam.
- On ich nikomu nie pozwala nawet ich dotknąć! - wykrzyczał Niall.
- Zamknijcie się! Zrobiliście [T.I] kolację ? - zapytał.
- Oupss... Zapomnieliśmy.
- Dzięki, normalnie dzięki. Was o coś poprosić! - wykrzyczał Harry.
- Sama mogę sobie zrobić kolację.
- W żadnym wypadku. - powiedział Harry – może być tost i kakao ?
- Jasne, pomogę Ci.
- Nie. - powiedział i poszedł do kuchni.
- Mogę się do was dosiąść ? - zapytałam.
- Jasne że tak! - wykrzyczał Niall. Usiadłam na kanapie, a Liam podał mi koc. Opatuliłam się nim i oglądałam telewizję.
- A gdzie Zayn ? - zapytałam.
- Rozprawia się z tym dupkiem. - powiedział ze złością w głosie Louis.
- Proszę, nie róbcie tego. Nie chcę aby się na was zemścił. - powiedziałam.
- Nic się nikomu nie stanie. - powiedział Liam.
- Chodź tu. - powiedział Niall i rozłożył ramiona. Przysunęłam się do niego i oparłam głowę o jego ramię.
- Dziękuję Wam. Chociaż znamy się dopiero kilka godzin to jesteście dla nie jak bracia. - powiedziałam.
-Nie wszyscy. - powiedział Niall i wskazał na kuchnię. Zaczęliśmy się śmiać.
- Proszę. - powiedział Harry i podał mi omlet i kakao.
- Dziękuję. Ten tost by mi wystarczył.
- Nie czepiaj się. - zjadłam i poszłam do kuchni. Za mną wszedł Harry.
- Daj umyję. - powiedział.
- Nie.
- Dobra jak chcesz. - Umyłam talerz i położyłam na suszarce. - Spać mi się chce.
- Chodź, zaprowadzę Cię do mojego pokoju.
- Lepiej żebyś ty się wyspał, mi wystarczy kanapa. Wygoń chłopaków do siebie, a ja pójdę spać. Wiem, że jestem samolubna. Przepraszam za to. - powiedziałam
- Nie jesteś samolubna. - Powiedział i mnie przytulił.
- Dziękuję.
- I tak śpisz u mnie w pokoju. - powiedział i poszliśmy do salonu.
- Ja idę spać. - powiedziałam. - Dobranoc. Słodkich.
- Dobranoc siostro. - powiedzieli jednocześnie.
- Hahah Dziękuję. - powiedziałam i ruszyłam w stronę pokoju Harrego.
- Czekaj. - zawołał Harry. Zauważył pytanie na mojej twarz. - Muszę tam trochę ogarnąć. Zmienię szybko pościel.
- Nie musisz. A tak w ogóle to gdzie masz zamiar spać ?
- U Nialla w pokoju, bo tylko on i ja nie mamy dziewczyn.
- Przepraszam za to pytanie.
- Nic nie szkodzi. Rozumiem Cię znamy się dopiero kilka godzin. - Harry szybko zmienił pościel, a ja się położyłam.
- Dobranoc Piękna. - powiedział i pocałował mnie w czoło.
- Dobranoc. - zgasił światło i wyszedł z pokoju, a ja się pogrążyłam w śnie.



~ Oczami Harrego ~

Jaka ona jest piękna... Moja głowa była zapełniona jej obrazem, jak się uśmiecha, jak się denerwuje... Jeju chyba się zakochałem. Właśnie schodziłem na dół i usłyszałem jak chłopacy `nas` obgadują.
- No, no, no kto tu przyszedł. - Powiedział Louis.
- Myśleliśmy, że zostaniesz tam na noc, a może nawet się zabawicie. - powiedział Niall.
- Skończcie już. Chce się położyć, więc idźcie do siebie. - Nie do wiary chyba pierwszy raz w życiu się mnie posłuchali. Sprzątnąłem ze stołu i kanapy. Pościeliłem sobie koc i położyłem się spać. Nawet nie wiedziałem kiedy zasnąłem. Obudziło mnie pukanie w rękę.
- Harry. Harry! Wstań! - To był ten głos. To [T.I]. Zerwałem się na równe nogi.
- Co się stało?
- Nic. Chodź się położyć do łóżka. Powiedziałeś że będziesz spał u Nialla. - na jej twarzy pojawił się cień zdenerwowania. - Chodź. - No to poszliśmy. Weszliśmy do pokoju, a ja się położyłem.
- W tej chwili ściągnij te ciuchy.
- Dobrze mamo. - powiedziałem i zaczęliśmy się śmiać. - Mogę spać w bokserkach? Nie przeszkadza Ci to ?
- Nie. - powiedziała. Położyliśmy się i patrzeliśmy sobie w oczy. - Masz piękne zielone oczy.
- Ty też, Ty w ogóle jesteś cała piękna.
- Dziękuję. - powiedziała i zarumieniła się. - Mogę się do Ciebie przytulić ? - zapytała.
- Oczywiście. Już więcej się o to nie pytaj. - powiedziałem i ją przytuliłem.- Myślisz że moglibyśmy być razem? - zapytałem.
- Są na to jakieś szanse. A teraz pozwól że pójdę spać. - pocałowałem ją w czoło i usnęliśmy. Obudził nas Niall. Wszedł do pokoju i zaczął grać na gitarze.
- Pobudka śpiochy! Już jest 12 ! - krzyczał.
- Zamknij się. - powiedział [T.I]. Po chwili do niej dotarło co do niego powiedziała. - Przepraszam, przepraszam. Nie chciałam tego powiedzieć.
- Nic się nie stało. - Szepnąłem jej do ucha.
- O dzień dobry. Już wstałeś ? - zapytała i zaczęła się śmiać.
- A powiedz mi jak można spać w takim hałasie ? - zapytałem a ona pocałowała mnie w usta.
- Dobra, dobra koniec tych czułości. - powiedział Niall. - Zapraszam na dół na śniadanie. Dzisiaj serwujemy naleśniki. Wersja dla dietetyków sałatka owocowa.
- Za pięć minut zejdziemy. - powiedziała.
- Wystarczy wam tyle na migdalenie się ? - zapytał Niall.
- Odwal się. - powiedziałem i rzuciłem w niego poduszką. - Idź już sobie.
- Idę, idę. - powiedział i wyszedł z pokoju..
- Co dzisiaj robimy? - zapytałem.
- Ty zostaniesz w domu, a ja pojadę do siebie.
- Nie. Razem pojedziemy do Ciebie. Nie pozwolę Cię jeszcze raz skrzywdzić. - powiedziałem i przytuliłem ją.
- Jak wolisz. Chodź już na dół. Jestem głodna. - powiedziała i wstała. Spojrzała w lustro i podskoczyła ze strachu. - Boże jak ja wyglądam ?!
- Pięknie.

* 2 tygodnie później
- Harry, czy w radiu nie leci czasem wasza piosenka? - zapytałam.
- O mój Boże! - wykrzyczał. - To nasz piosenka. Masz. - podał mi telefon. - Dzwoń do chłopaków. - Wybrałam numer do Nialla.
- Czemu przeszkadzasz mi w jedzeniu?! - zapytał z wyrzutem.
- To ja [T.I], zaraz coś Ci powiem, ale jak Ci powiem to się udławisz. Włącz na głośny.
- Jesteś w ciąży?! - wykrzyczał Louis.
- Nie idioto. Włączcie radio. Szybko! - zrobili jak kazałam.
- To nasz piosenka! - wykrzyczał Niall i zaczął się krztusić.
- Szybko klepnij go! - wykrzyczał Liam.
- Mówiłam, że się udławisz.
- Ale skąd mieli nagranie? - zapytał Zayn.
- Lub od kogo. - powiedział Lou.
- Nie musicie dziękować. - powiedziałam.
- To naprawdę ty? - zapytał Harry.
- Tak. Nagrałam wasz występ na imprezie i wysłałam go do kolegi, on oczyścił nagranie i wysłał do radia, a oni jak widzę, a raczej słyszę puścili je.
- Harry masz misje. - powiedział Niall.
- Masz ją od nas ucałować i jak będziecie wracać to zajedźcie do Nandos i kupcie mi obiad. Tylko pamiętaj podwójna porcja. - powiedział, a ja wybuchłam śmiechem. Dojechaliśmy do mnie. Byliśmy tacy szczęśliwi, rzuciłam się na Harrego i zaczęłam go namiętnie całować.
- Jesteś pewna? - zapytał Harry.
- W 100%.
- Kocham Cię. - powiedział, a z moich oczu pociekły łzy.
- Ja Ciebie też.
- Płaczesz? - zapytał.
- Nie, sprawdzam czy spryskiwacze działają. - spojrzał na mnie dziwnym wzrokiem. Jasne głuptasie, że płaczę.
- Nie musisz. Kocham Cię. Chodź. - poszliśmy do sypialni gdzie spędziliśmy kilka bardzo miłych godzin. Leżeliśmy przytuleni do siebie, gdy zadzwonił Niall.
- Co się stało? - zapytał Harry.
- Oprócz tego, że wytwórnia chce podpisać kontrakt? DUŻO SIĘ DZIEJE! - wykrzyczał. - GDZIE JEST MÓJ OBIAD, JA SIĘ PYTAM!! - zaczął się wydzierać do telefonu.
- Daj mi go. - powiedziałam po cichu.
- Cześć Niall.
- Cześć.
- Nie chce nic mówić, ale nam przeszkadzasz, popsułeś nam romantyczną chwilę w łóżku. - powiedziałam.
- Chłopaki! - wykrzyczał. - Hazza i [T.I] uprawiają sex, a ja z nimi rozmawiam przez telefon! - krzyczał podekscytowany. Mało nie pękliśmy ze śmiechu. Było słychać jak chłopacy się śmieją, a Louis na nich krzyczy. - Już wam nie przeszkadzam. - powiedział. Ale i tak czekam na swój obiad. - rozłączył się, a ja się odwróciłam i pocałowałam Harrego w usta.
- Chodź pojedziemy do chłopaków. - powiedziałam i tak zrobiliśmy. Po drodze zajechaliśmy po obiad dla wszystkich. Weszliśmy do domu trzymając się za ręce.
- Niall! - zawołałam chłopaka.
- Co?
- Obiad!
- Jest! W końcu! Kocham was! - wykrzyczał i się do nas przytulił.

* 3 tygodnie później
Chłopcy nagrali pierwszy singiel, dzięki któremu podbili świat. Mają już miliony fanek, a Harry i ja jesteśmy szczęśliwi. Weszłam do apteki.
- Dzien dobry. - powiedziałam. - Poproszę dwa testy ciążowe. - starszy pan dziwnie się na mnie spojrzał.
- Nie za młoda pani? - zapytał.
- Nie wiem co o tym myśleć. Chyba `wpadłam` z moim chłopakiem. Zawsze marzyłam żeby mieć dziecko, ale w wieku 25 lat, nic na to nie poradzę. Los tak chciał.
- Pozostaje aborcja. - powiedział i uśmiechnął się.
- Nie zabiłabym muchy, a co dopiero dziecko.
- Oto pani testy.
- Dziękuję. - zapłaciłam i wyszłam. Pojechałam do domu. Na szczęście chłopcy byli w studiu. Poszłam do łazienki i zrobiłam test., pozytywny. Drugi test, też pozytywny. Zadzwoniłam do ginekologa. Umówiłam się z nim na 16, a jest 14:30. Zrobiłam chłopakom obiad i pojechałam.
- Co pani dolega? - zapytał lekarz.
- Chyba jestem w ciąży.
- Jak pani myśli, który to tydzień?
- Trzeci. - lekarz zrobił test.
- Gratulacje. Jest pani w ciąży. - opuściłam gabinet w szoku. Poszłam do parku. Usiadłam na ławce, a do mnie podbiegł jakiś mały chłopczyk.
- Ciemu pani jeśt śmutna? - zaseplenił.
- To nie smutek, to szok. Dowiedziałam się, że będę miała dzidziusia.
- To musi byś pani ścięśliwa. - powiedział.
- Jestem. - podeszła do niego mama i go zabrała, a mi posłała przepraszające spojrzenie. Pojechałam do domu.
- Już jesteś kochanie. - podszedł i pocałował mnie w usta. Zobaczył moją minę. - Co się stało?
- Musimy porozmawiać. W cztery oczy. - powiedziałam i spiorunowałam spojrzeniem Nialla i Louisa. Poszliśmy do naszego pokoju.
- Harry... nie wiem jak Ci to powiedzieć. Nie gniewaj się.
- Zrywasz ze mną? - wykrzyczał.
- Oszalałeś?! Ja Cię kocham. - piowiedziałam

- Okej. To co to jest?
- Jestem w ciąży. - Harry patrzał chwilę na mnie, a potem się do mnie przytulił.
- Będę tatusiem, a ty mamusią? - zapytał, a ja pokiwałam głową. - Kocham Cię i dziękuję. Chodź powiemy chłopakom.
- Ale co na to Lou.
- On ma dziewczynę. - powiedział Harry.
- Naprawdę?
- Spotykają się od imprezy. To Kaśka.
- Nie wierzę.
- A jednak. - zeszliśmy na dół uśmiechnięci.
- Mamy coś wam do powiedzenia.
- Co takiego? - zapytał Zayn, a reszta chłopaków się na nas patrzała ze strachem w oczach.
- Jestem w ciąży. - powiedziałam tak cicho, że chłopacy mnie nie usłyszeli.
- Co powiedziałaś? Nic nie było słychać. - powiedział Niall. - Błagam niech to będzie związane z jedzeniem.

- Będę tatusiem! - wykrzyczał Harry. Chłopcy się bardzo ucieszyli. Ciąża przebiegła bez większych problemów. Urodziłam ślicznego chłopca, który odziedziczył po Harrym piękne oczka i loki, nazwaliśmy go Larry Niall Styles, na prośbę Louisa. Na drugie wybraliśmy Niall, ponieważ ma taki sam apetyt jak on. 3 miesiące po narodzinach Larrego odbył się nasz ślub jak z bajki, od tamtej pory żyjemy szczęśliwi i w dostatku, a zespół chłopaków One Direction jest najpopularniejszym zespołem na świecie.